Spirited Away – จุดที่มีมนต์ขลังอยู่ที่มุม

การได้ชม “Spirited Away” ของฮิยาโอะ มิยาซากิเป็นครั้งที่สาม ฉันรู้สึกประทับใจกับคุณภาพระหว่างความเอื้ออาทรและความรัก ในการรับชมครั้งก่อนๆ ฉันรู้สึกประทับใจกับจินตนาการอันไร้ขอบเขตของเรื่องราว คราวนี้ฉันเริ่มเน้นไปที่องค์ประกอบในภาพที่ไม่จำเป็นต้องมี

แอนิเมชั่นเป็นกระบวนการที่ต้องใช้ความอุตสาหะ และมีแนวโน้มที่จะทำให้องค์ประกอบภาพง่ายขึ้น ในทางตรงกันข้าม มิยาซากิมีความซับซ้อน ภูมิหลังของเขามีรายละเอียดมากมาย ผืนผ้าใบของเขาโอบรับพื้นที่อย่างเสรี และทุกอย่างถูกดึงด้วยความเอาใจใส่อย่างพิถีพิถัน เราอาจไม่ค่อยใส่ใจกับมุมของเฟรมมากนัก แต่เรารู้ว่าพวกมันอยู่ที่นั่น และพวกมันเสริมความแม่นยำอันน่าทึ่งของโลกแฟนตาซีของเขา

“Spirited Away” เป็นภาพยนตร์แอนิเมชั่นที่ดีที่สุดเรื่องหนึ่งอย่างแน่นอน และมีรากฐานในพื้นฐานของแอนิเมชั่นดั้งเดิม ซึ่งเป็นการวาดภาพแบบเฟรมต่อเฟรม มิยาซากิเริ่มต้นอาชีพของเขาในรูปแบบนั้น แต่เขาเป็นนักสัจนิยมและอนุญาตให้ใช้คอมพิวเตอร์สำหรับงานยุ่งบางอย่าง

แต่โดยส่วนตัวแล้วเขาวาดรูปหลายพันเฟรมด้วยมือ “เราใช้แอนิเมชั่นเซลล์ที่ทำด้วยมือและแปลงเป็นดิจิทัลเพื่อเพิ่มความสวยงามให้กับรูปลักษณ์” เขาบอกกับฉันในปี 2545 “แต่ทุกอย่างเริ่มต้นด้วยการวาดด้วยมือมนุษย์”

ลองนึกถึงฉากหนึ่งใน “Spirited Away” ที่นางเอกสาวของเขายืนอยู่บนสะพานที่ทอดตัวออกจากโรงอาบน้ำมหัศจรรย์ซึ่งมีฉากในภาพยนตร์เป็นส่วนใหญ่ การกระทำที่เป็นศูนย์กลางและตัวละครที่จำเป็นจะมอบทุกสิ่งที่จำเป็นจริง ๆ แต่การดูจากหน้าต่าง

และระเบียงของโรงอาบน้ำนั้นมีหลายคน มันจะง่ายกว่าที่จะแนะนำพวกเขาในฐานะตัวตนที่เคลื่อนไหวอย่างคลุมเครือ แต่มิยาซากิดูแลที่จะรวมตัวเลขมากมายที่เรารู้จัก ทั้งหมดอยู่ในการเคลื่อนไหว และไม่ใช่การเคลื่อนไหวซ้ำๆ ของแอนิเมชั่น ซึ่งมีเพียงแนวคิดเดียวที่จะแสดงให้เห็นภาพที่เคลื่อนไหว เป็นการเคลื่อนไหวที่สมจริง เปลี่ยนแปลง และมีรายละเอียด

คนส่วนใหญ่ที่ดูภาพยนตร์จะอ่านเฉพาะพื้นที่เหล่านั้นของหน้าจอว่า “การเคลื่อนไหว” แต่ถ้าเราบังเอิญไปดู สิ่งต่างๆ กำลังเกิดขึ้นที่นั่นจริงๆ นั่นคือสิ่งที่ฉันหมายถึงความเอื้ออาทรและความรัก Mikayazi และเพื่อนร่วมงานของเขาใส่ใจมากพอที่จะทุ่มเทพลังงานให้กับส่วนที่มีความสำคัญน้อยกว่าของเฟรม

สังเกตว่าโรงอาบน้ำที่คุณมองเห็นได้มากเพียงใด การแสดงแค่สะพานและทางเข้าออกจะเร็วและง่ายกว่า แต่มิยาซากิมอบความซับซ้อนให้กับสถานที่จริงของโรงอาบน้ำ ซึ่งมีคุณลักษณะว่าเรื่องราวในทันทีนั้นต้องการสถานที่จริงหรือไม่

เรื่องราวของ “Spirited Away”

เต็มไปด้วยความคิดสร้างสรรค์ที่ไร้ขีดจำกัด มีภาพยนตร์เรื่องใดที่เคยมีสิ่งมีชีวิตประเภทต่างๆ ที่เราไม่เคยเห็นมาก่อนหรือไม่? จินตนาการของมิยาซากิไม่เคยหยุดนิ่ง มีฉากที่นางเอกและเพื่อนของเธอลงจากรถไฟกลางบึง ในป่าอันไกลโพ้นพวกเขาเห็นแสงสว่างเข้ามา

กลายเป็นเสาไฟแบบโบราณที่กระโดดด้วยเท้าเดียว มันโค้งคำนับพวกเขา เลี้ยว และส่องทางบนเส้นทางที่พวกเขาต้องไป เมื่อพวกเขามาถึงกระท่อม มันจะห้อยตัวอยู่เหนือประตูตามหน้าที่ ไม่จำเป็นต้องใช้เสาไฟที่มีชีวิต เป็นของขวัญจากมิยาซากิ

เรื่องราวของเขาเกี่ยวข้องกับเด็กหญิงอายุ 10 ขวบชื่อชิฮิโระ ซึ่งไม่ใช่หุ่นยนต์ตัวเล็กที่ร่าเริงและเต็มไปด้วยภาพยนตร์แอนิเมชั่นมากมาย เธอถูกวิจารณ์โดยนักวิจารณ์หลายคนว่า “บูดบึ้ง” ใช่ เธอเป็นคนใจร้อนและใจร้อน เพราะเธอต้องนั่งเบาะหลังระหว่างขับรถไปบ้านที่พ่อแม่ของเธอต้องการตรวจสอบ

พ่อของเธอหลงทางในป่าที่มืดมิด และดูเหมือนถนนจะสิ้นสุดที่ทางเข้าอุโมงค์ จากการสืบสวนพบว่านำไปสู่สวนสนุกร้างแห่งหนึ่ง แต่ในตอนค่ำ ร้านค้าบางแห่งดูเหมือนจะเปิดขึ้นอีกครั้ง โดยเฉพาะร้านอาหารที่มีกลิ่นหอมอบอวลไปในอากาศเย็น

พ่อแม่ของเธอล้มลงอย่างกระหายที่เคาน์เตอร์ซึ่งเต็มไปด้วยอาหาร และยัดปากของพวกเขาเข้าไป จิฮิโระปากแข็งและบอกว่าเธอไม่หิว พ่อแม่ของเธอกินมากจนเป็นสองเท่าหรือสามเท่า พวกเขากินเหมือนหมูและพวกเขาก็กลายเป็นหมู นี่ไม่ใช่พ่อแม่ของแอนิเมชั่นอเมริกัน แต่เป็นพ่อแม่ที่สามารถทำสิ่งที่ทำให้เด็กกลัวได้

ติดตามบทความ / ข่าวสารเพิ่มเติม ได้ที่ : lacinquedea.com